Degermi?

Mahmut ve Rusanla tanisali nerdeyse 7 yil olmus.O Ohionun soguk bir kisinda gittigimiz bir restauranda calisan Turkler oldugunu duyup tanismistik.Mahmut upuzun ip ince bir oglancik. Oglancik dedigime bakmayin gene 20 lerin sonlarinda 30 larin baslarinda bir yerde. Ama oyle temiz oyle dumduz bir insanki daha ilk gunden onun o kendine mahsus yuruyusu ile gulusune vuruluyorsunuz. Zaman icinde pek cok seyi paylastik. Ne zaman birseyde yardima ihtiyacim olsa hemen ne yapar yapar o calistigi uc isi falan bir sekilde iptal eder hemen yanimizda biter. Rusan ise oldukca gostrisli bir kizcagiz sarisin mavi gozlu fikir fikir. Birde ogullari var. O zamanlar 3-4 yaslarindaydi tabii. Ele avuca sigmayan ve zaman zaman beni deli edip “Yahu cocuklar biraz ingilizceniz duzelsinde sizi bir “ana baba” okuluna yollayalim” dedirten cinsten. Aslinda kotu bir cocuk degil ama kendileri daha cocuk olan ana babanin gercekten duzensiz ve kotu yonlendirmesi ile saskin ne yapacagini bilmez bir oglan. Amerikaya Greencard lottary ile gelmisler. Nasil bir cesarettir bilinmez; dil bilmeden, gecerli bir diploma olmadan daha yasadiklari sehirden disari cikmamisken bir sekilde cikan bu imkana kismettir deyip atlamislar. Onceleri gelir gelmez kimseleri bilmedikleri icin bir iki defa yer degistirmisler. Birilerinin verdigi bir isim, oylesine verilmis bir telefon numarasi ne bulurlarsa degerlendirmisler. Once guneyde bir eyalette bir turkun garaj ustundeki tek odali misafir hanesinde yasayip onun fuar islerinde calismis Mahmut, Rusanda evin temizligine bakmis karin tokluguna. Sonra bakmislar bu boyle surup gidecek ve para pul goremeyecekler Ohioda bulduklari baska ahbap tavsiyesi ile yuklenip buraya tasinmislar. Muduru Turk olan bu restaurantda bir is ,bir diger Turk restaurantda gece isi ve zamanla edinilen es dostun evlerinde tamirat. Mahmut ben onu bildim bileli 3 iste birden calisir hep. Onceleri haftada bir butun mektuplarini toplar getirirdi bakar ayiklardik beraber faturalari ve junk mailleri.Sonralari ikide bir kavga eder olduk, onu sikistirir daha ne kadar bu asgari ucretli islerde kendini oldurecegini sorardim.. Ingilizce kursuna gitmesi,bir sanat edinmesi gerektigini soyledikce boynunu kirar “Ama vakitmi varki” derdi. Bir turlu ona anlatamamistim vakti yaratirsa 3 iste yaptigi parayi bir iste kazanacak bir sanat edinirse gelecegi olabilecegini. Rusan ise daha becerikli idi. Belki ilkokul mezunu bile degildi ama ingilizcesini televizyon izleyerek ilerletmis daha sonrada ona ayarladigimiz bir kilisenin bedava kurslarini kacirmadan takip etmisti. Iste o noktadan sonra anlasmazliklari gunden gune artti ve bana kadar yansimaya basladi. Rusan artik gezmek dolasmak istiyordu oysa Mahmut aksam eve geldiginde gece yarisi tekrar gidecegi ikinci isinden once ancak yemek ve uyumak icin zaman buluyordu. Rusan artik Mahmudu beyenmiyor onu devamli ilgisiz olmakla sucluyordu. Sonunda Mahmut careyi onada is ayarlamak ve araba kullanmayi ogretmekte buldu. Artik ikiside restaurantda calisiyorlardi ama farkli saatlerde cunki evde bir cocuk vardi ve cocuga baktirmak buyuk masraf olacakti. Gecen yillar icinde adim adim uzaklasmalarini izledik. Mahmud internete merak sarmis ve her nasilsa birden bire Turkiyeden Amerikaya gelmeye calisan hatunlarin hucumuna ugramis ama sanirim bu durum Rusanin onu devamli horlayan tutumu icinde tam bir cikis olmustu. Rusan ise kendi gucu ile sarhos durumdaydi artik. Oncelikle kazandigi paradan bes kurus eve vermeyecegini ilan ederek basladi. Bu aralarinda epey bir tatsizlik yarattiysada Mahmut sonunda ellememeye basladi. Ardindan Rusan elden dusme eski arabasini begenmemeye illa Mahmudun aldigi yeni arabadan istemeye basladi. Boylece kapilari onunde iki yeni Buick ve tabii olabildigince yuksek faizli iki araba odemeleri oldu. Buda Mahmudun dahada cok calismasi demekti.
Biz tasindiktan sonra cok fazla takip edemedik gelismeleri ama Rusan in pespese trafik kazalari Mahmudun durmadan artan is sayisi bu aradada okula baslayan oglanin iyiden iyiye bozulan davranis bicimi ve buyuk ihtimalle psikolojisine iliskin boluk borcuk haberler geldi gitti. Bir muddet sonra bosandiklarini ogrendik. Bosanma kagit ustunde olmus ama hala baglantilari kopmamisti..Iliskileri ne seninle ne sensiz bir durumdaydi. Ne baska birileri ile yapabiliyorlar ne de bir araya gelebiliyorlardi. Californiaya geldikten sonra Mahmuttan bir telefon aldik gelip buralari gormek istiyordu.
Buyur ettik. Cika geldiginde gene ayni uzun oglancikti daha da zayiflamis tam bir karikatur olmustu. Internetteki turk kiz arkadaslarini anlatti hepsi buralara gelmek istiyordu. Ama Mahmutta aptal degildi. Turkiyeye gidip tanistigi pek hosbes ettikleri birine Amerikaya donuste “Ben sensiz yapamayacagim Turkiyeye geri gelecegim senin icin” demis ve ortalik karismisti. Kiz ailesinin evlenmelerine izin vermeyecegini kendisinin universite onunsa ilk okul mezunu oldugunu soylemeye baslamisti. Mahmut buna iyi bozulmustu. “Burda beraber olmaya gelince iyi oluyor iliskide Turkiyede olmuyor ne isse” deyip deyip guluyordu. Bu arada Rusan`a da ineternette chat ogretmis boylece onunda yakasindan dusecegini ummustu. Simdi ise Rusanin ikide bir Amerika icinde ve Turkiyede birilerine ziyaretlere gitmesi yuzlerce dolarlik telefon kartlari kullanip bu adamlarla konusmasina cok bozuluyordu.
Artik Ohio da kalmak istemedigini Californiaya gelip yeni bir hayat kurmak niyetinde oldugunu soylediginde acikcasi sevindim. Onun gibi bir eski dostun yakinda olmasi her zaman ici hos birseydi. Ustelik beni bir kosede yakalayip “Ben elektrikci olmaya karar verdim olmasa okula da gideriz ama o lisansi alacam” dediginde ustunden 7 senede gecmis olsa boyle bir karar verdigi icin gurur duydum onla. Simdi bu dosta yeni bir baslangicta yardim ederken bir yandanda dusunuyorum. Eger hic gelmeselerdi bugun Turkiyede buyuk ihtimalle beraber iyi bir evlilikleri olacakti. Acaba oyle dahami iyi olurdu?